Rada Ministrów przyjęła dzisiaj projekt ustawy o substancjach zubożających warstwę ozonową oraz o niektórych fluorowanych gazach cieplarnianych. Proponowane przepisy mają rozwiązać problem zbyt wysokiego zużycia i emisji gazów cieplarnianych.
Przepisy projektowanej ustawy mają na celu także wykonanie przepisów rozporządzenia nr 1005/2009 w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, rozporządzenia nr 842/2006 w sprawie niektórych fluorowanych gazów cieplarnianych, 12 rozporządzeń będących przepisami wykonawczymi do ww. aktów prawnych, a także transpozycję art. 6 ust. 3 dyrektywy nr 40/2006 dotyczącej emisji z systemów klimatyzacji w pojazdach silnikowych oraz zmieniającej dyrektywę Rady 70/156/EWG.
Rozporządzenia unijne są stosowane bezpośrednio w państwach członkowskich UE, w tym przypadku pewne kwestie wymagają jednak uregulowania w przepisach krajowych. Dotyczy to w szczególności wskazania organów właściwych do wykonania przepisów wspólnotowych, sankcji za nieprzestrzeganie tych przepisów oraz określenia systemu gromadzenia i przekazywania przez określone podmioty danych niezbędnych do prowadzenia polityki umożliwiającej stosowanie tych przepisów na poziomie krajowym.
Projekt ustawy zakłada między innymi wprowadzenie:
1. Obowiązku zapewnienia przez operatorów okresowego sprawdzania pod względem wycieków urządzeń i systemów zawierających substancje zubożające warstwę ozonową (SZWO) lub fluorowane gazy cieplarniane (F-gazy).
2. Obowiązku zapewnienia wykonywania instalacji, serwisowania i demontażu urządzeń zawierających F-gazy i SZWO przez personel posiadający odpowiednie do zakresu wykonywanych czynności certyfikaty.
3. Systemów gromadzenia i przekazywania danych o F-gazach i SZWO oraz urządzeniach zawierających te substancje.
4. Systemu monitorowania i kontroli przepisów UE i przepisów ustawy dotyczących F-gazów i SZWO.
5. Systemu kar, w tym zgodnie z dyrektywą PE i Rady 2008/99/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie ochrony środowiska poprzez prawo karne przepisów karnych za naruszenie obowiązków wynikających z prawa UE oraz ustawy.
Do chwili obecnej regulacje prawne w zakresie F-gazów (tj. rozporządzenie 842/2006 i rozporządzenia wykonawcze) zostały wprowadzone we wszystkich państwach UE z wyjątkiem Polski. W krajach skandynawskich przepisy dotyczące fluorowanych gazów cieplarnianych są najbardziej zaostrzone. W niektórych krajach członkowskich UE (np. Węgry, Czechy) wdrożono dodatkowo obowiązkowe opłaty za wprowadzanie F-gazów na terytorium danego kraju. W innych państwach należących do OECD (np. USA, Kanada, Japonia) ograniczenia w zakresie F-gazów i SZWO nie są tak restrykcyjne jak w państwach członkowskich UE.